Komunikat w sprawie dotyczącej skarg na decyzje Komisji Weryfikacyjnej (dot. ul. Krakowskie Przedmieście 83 i ul. Senatorska 7).

     Komisja Weryfikacyjna postanowieniami z 25 kwietnia 2018 r. wszczęła z urzędu postępowania rozpoznawcze w sprawie o sygn. akt KR II R 10/18 i KR II R 12/18 dotyczące decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z 16 czerwca 2011 r. oraz 21 września 2011 r. w przedmiocie ustanowienia na 99 lat prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 83 (działka nr 17/1) oraz ul. Senatorskiej 7 (działka nr 14).

     Decyzjami z 16 lipca 2018 r. o sygn. akt KR II R 10/18 oraz KR II R 12/18 Komisja Weryfikacyjna uchyliła decyzję Prezydenta m.st. Warszawy i odmówiła ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.

     W uzasadnieniu ww. decyzji Komisja Weryfikacyjna wskazała, iż Prezydent m.st. Warszawy rażąco naruszył prawo, tj. art. 7, art. 77 § 1, art. 107 § 1 i 3 k.p.a. w zw. z art. 7 ust. 1 dekretu, poprzez nieustalenie przesłanki posiadania gruntu przez dotychczasowego właściciela lub następcę prawnego dawnego właściciela w chwili złożenia wniosku dekretowego.

     Komisja Weryfikacyjna wskazała również, iż przeniesienie roszczeń do nieruchomości było rażąco sprzeczne z interesem społecznym – nastąpiło w zamian za świadczenie wzajemne rażąco niewspółmierne do wartości nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokami z 4 grudnia 2019 r. uchylił zaskarżone decyzje.

     W ustnych motywach uzasadnienia wyroku Sąd wskazał, iż zaskarżone decyzje Komisji Weryfikacyjnej zawierają błędne rozstrzygnięcia, albowiem w części dotyczącej odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, nie zawierają one podmiotu, o którego prawach i obowiązkach rozstrzygają.

     Sąd uznał za nieprawidłowe stanowisko Komisji Weryfikacyjnej, iż w sprawach wymagane było zbadanie posiadania nieruchomości przez przeddekretowego właściciela. Przesłanka posiadania nieruchomości, zdaniem Sądu mogła dotyczyć wyłącznie następców prawnych przeddekretowego właściciela, co wynikało z obowiązującego wówczas Kodeksu Napoleona. W sprawie taka sytuacja nie miała miejsca. W chwili składania wniosku dekretowego nieruchomość była we władaniu właściciela.

     Za niezasadne również, zdaniem Sądu, należy uznać stanowisko Komisji Weryfikacyjnej, która uznała, że doszło do przeniesienia roszczeń w zamian za świadczenie rażąco niewspółmierne do wartości tej nieruchomości, Sąd wskazał, iż Komisja Weryfikacyjna stawiając taki zarzut powinna, w ramach przysługujących jej uprawnień, doprowadzić do stwierdzenia nieważności aktu notarialnego przed właściwym sądem powszechnym.

Wydane w dniu dzisiejszym wyroki są nieprawomocne. Stronom postępowania przysługuje możliwość ich zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego.