Komunikat w sprawie dotyczącej skarg na decyzje Komisji Weryfikacyjnej (dot. Pl. Defilad 1).

sygn. akt I SA/Wa 1702/17

     Komisja Weryfikacyjna decyzją z 4 sierpnia 2017 r., nr R 3/17 w pkt 1 uchyliła decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z 3 lutego 2012 r. ustanawiającą na lat 99 prawo użytkowania wieczystego do działki o nr 24/14, o powierzchni 1177 m², położonej w Warszawie przy ul. Plac Defilad 1 oraz do działki o nr 19/26 o powierzchni 375 m², położonej w Warszawie przy ul. Emilii Plater i ustalającą czynsz symboliczny z tytułu ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, w pkt 2 odmówiła ustanowienia prawa użytkowania wieczystego oraz w pkt 3 nadała decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

     Komisja Weryfikacyjna ustaliła, że przy wydaniu decyzji Prezydenta m.st. Warszawy doszło do nieprawidłowości:

1. w sprawie nie wykazano, że przeddekretowa właścicielka nieruchomości w chwili złożenia wniosku dekretowego posiadała nieruchomość, co w ocenie Komisji Weryfikacyjnej nakazuje art. 7 ust. 1 dekretu;
2. decyzję reprywatyzacyjną wydano w stosunku do osób, które zgłosiły – w sposób nieuzasadniony – roszczenia do tej nieruchomości;
3. nie ustalono prawidłowego kręgu stron postępowania dekretowego;
4. przeniesienie roszczeń do nieruchomości nastąpiło w zamian za świadczenie wzajemne rażąco niewspółmierne do wartości tej nieruchomości.

     Skargę na decyzję Komisji Weryfikacyjnej z 4 sierpnia 2017 r. wnieśli E. Sp. z o.o. i M. M., Miasto Stołeczne Warszawa oraz D. R. T., B. T. i Y. E. zaskarżając ją w całości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 listopada 2019 r. uchylił zaskarżoną decyzję.

      W ustnych motywach uzasadnienia wyroku Sąd wskazał, iż błędne jest rozstrzygnięcie zaskarżonej decyzji Komisji Weryfikacyjnej, albowiem w części dotyczącej odmowy ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, nie zawiera ono podmiotu, o którego prawach i obowiązkach rozstrzyga.

    Sąd uznał za nieprawidłowe stanowisko Komisji Weryfikacyjnej, iż w sprawie wymagane było zbadanie posiadania nieruchomości przez przeddekretowego właściciela. Przesłanka posiadania nieruchomości, zdaniem Sądu mogła dotyczyć wyłącznie następców prawnych przeddekretowego właściciela, co wynikało z obowiązującego wówczas Kodeksu Napoleona. W sprawie taka sytuacja nie miała miejsca. W chwili składania wniosku dekretowego nieruchomość była we władaniu właściciela.

      Kwestionując stanowisko Komisji Weryfikacyjnej, która uznała, że doszło do przeniesienia roszczeń w zamian za świadczenie rażąco niewspółmierne do wartości tej nieruchomości, Sąd wskazał, iż Komisja Weryfikacyjna stawiając taki zarzut powinna, w ramach przysługujących jej uprawnień, doprowadzić do nieważności umowy przed właściwym sądem powszechnym.

sygn. akt I SA/Wa 1770/17

     Komisja Weryfikacyjna decyzją z 4 sierpnia 2017 r., nr R 3/17 uchyliła decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z 1 marca 2012 r. Tą decyzją Prezydent m.st. Warszawy zmienił decyzję z 3 lutego 2012 r. ustanawiając użytkowanie wieczyste na rzecz innej osoby.

     Komisja Weryfikacyjna ustaliła, że:

1. w sprawie nie można było zastosować art. 155 k.p.a. poprzez przeniesienie praw i obowiązków z decyzji z 3 lutego 2012 r. na inny podmiot;
2. w sprawie nie wykazano, że przeddekretowa właścicielka nieruchomości w chwili złożenia wniosku dekretowego posiadała nieruchomość, co w ocenie Komisji Weryfikacyjnej nakazuje art. 7 ust. 1 dekretu;
3. przeniesienie roszczeń do nieruchomości nastąpiło w zamian za świadczenie wzajemne rażąco niewspółmierne do wartości tej nieruchomości.

     Skargę na decyzję Komisji Weryfikacyjnej z 4 sierpnia 2017 r. wnieśli E. Sp. z o.o. i M. M. oraz Miasto Stołeczne Warszawa zaskarżając ją w całości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 listopada 2019 r. stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji.

    W ustnych motywach uzasadnienia wyroku Sąd wskazał, iż głównym powodem stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji był fakt, iż Komisja Weryfikacyjna uchylając decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z 1 marca 2012 r. i umarzając postępowanie nie była uprawniona do wydania takiego rozstrzygnięcia. W dacie wydawania decyzji w ustawie z dnia z 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa, brak było podstaw do wydania takiego rozstrzygnięcia.

Wydane w dniu dzisiejszym wyroki są nieprawomocne. Stronom postępowania przysługuje możliwość ich zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego.