Komunikat w sprawie wymierzenia grzywny Prezydentowi m.st. Warszawy za niestawiennictwo przed Komisją Weryfikacyjną
Postanowieniem z 14 listopada 2017 r., nr R 10/17 Komisja do spraw usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa działając na podstawie art. 123 § 1 i , 144 w zw. z art. 127 § 3 oraz art. 138 § 1 pkt. 1 kpa w zw. z art. 20 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (Dz. U. z 2017 r. poz. 718) utrzymała w mocy postanowienie z 28 września 2017 r. R 10/17 o odmowie zwolnienia Hanny Gronkiewicz - Waltz od grzywny nałożonej za niestawiennictwo na rozprawie 30 sierpnia 2017 r.
Skargę na powyższe postanowienie wniósł Prezydent m.st. Warszawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie o sygn. akt I SA/Wa 71/18, postanowieniem z 6 marca 2018 r. w pkt 1 odrzucił skargę oraz w pkt 2 zwrócił skarżącemu Prezydentowi m.st. Warszawy kwotę 100 zł tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że podmiotem ukaranym grzywną, której dotyczył złożony w trybie art. 20 w/w ustawy wniosek o zwolnienie z grzywny - jest osoba fizyczna tj. piastun organu osoby prawnej. I to ta osoba fizyczna, wskazana z imienia i nazwiska, posiada w sprawie zdolność sądową w rozumieniu art. 25 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm. – zwanej dalej p.p.s.a.) i jednocześnie legitymację skargową w rozumieniu art. 32 p.p.s.a. a także zdolność procesową w rozumieniu art. 26 § 1 p.p.s.a. Natomiast skargę złożył organ osoby prawnej, co w ocenie Sądu w tym składzie jest błędem natury procesowej.
Z uwagi na formalny zakres niniejszego postanowienia Sąd nie zajął stanowiska na temat zasadności odmowy zwolnienia z kary grzywny, jej dopuszczalności czy też zasadności wezwania Hanny Gronkiewicz-Waltz na rozprawę, jak i skuteczności usprawiedliwienia jej niestawiennictwa. Przesądzenie o braku zdolności sądowej skarżącego czyni bezprzedmiotowym ustosunkowanie się do jego zarzutów merytorycznych. Powodem odrzucenia skargi, identycznie jak w dotyczącej spornej grzywny sprawie I SA/Wa 1866/17 (w której zostało zawarte szersze uzasadnienie) są kwestie stricte procesowe tj. błędne oznaczenie podmiotu skarżącego.
Postanowienie to jest nieprawomocne. Stronom przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
PDFPostanowienie w sprawie o sygn. akt I SA Wa 71 18.pdf (214,83KB)
-
wytworzono:09-03-2018przez: Dominik Niewirowski
-
opublikowano:09-03-2018 11:11przez: Dominik Niewirowski
-
podmiot udostępniający:Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawieodwiedzin: 4853