Komunikat w sprawie skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie

Komunikat w sprawie skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie

 

      Wyrokiem z 22 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 475/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 września 2016 r., w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania o kwotę skonta z tytułu wcześniejszej zapłaty oraz wystawienia faktury korygującej.

      Skarżący w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferował swoim kontrahentom możliwość uzyskania korzystniejszej ceny towaru poprzez udzielenie obniżki cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. W praktyce większość kontrahentów płaciła w terminie, uzyskując na ww. zasadach, 2% rabat od kwoty wynikającej z faktury.

      W związku z powyższym Skarżący chciał usprawnić ten proces, z góry zakładając, że każdy z kolejnych kontrahentów również zapłaci wcześniej i od razu mógłby wystawiać faktury ze skontem. Dopiero gdy kontrahent nie zapłaciłby kwoty we wcześniejszym terminie, Skarżący wystawiałby korektę faktury in plus.

      Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w zaskarżonej interpretacji indywidualnej uznał stanowisko Skarżącego za nieprawidłowe, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie można uwzględniać skonta od razu w podstawie opodatkowania pierwotnie wystawionej faktury. Dopiero bowiem z chwilą zrealizowania skonta przez kontrahenta, staje się ono prawnie skuteczne i tym samym wpływa na podstawę opodatkowania. W konsekwencji czego należy wystawić fakturę korygująca in minus do faktury wcześniej wystawionej. Organ zaznaczył również, że warunkiem do zastosowania skonta nie może być samo zobowiązanie się kontrahenta do wcześniejszej zapłaty, lecz faktyczna wpłata w umówionym terminie.

Z powyższym stanowiskiem zgodził się również tut. Sąd, oddalając skargę.

W sprawie tej na dzień 27 lutego 2018 r. nie odnotowano wpływu wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

 

Wyrok nie jest prawomocny.

Sprawa jest przedmiotem zainteresowania medialnego.