Przejdź do treści strony WCAG Ikona rąk dla języka migowego
bip.warszawa.wsa.gov.pl

Strona archiwalna

 

Komunikat w sprawie skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów w zakresie preferencyjnego rozliczenia podatku rodzica samotnie wychowującego dziecko

 

   

     Skarżący złożył do Ministra Finansów wniosek o interpretację prawa podatkowego w zakresie możliwości rozliczenia podatku dochodowego jako osoba samotnie wychowująca dziecko. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej skarżący wskazał, że sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód i powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad ich małoletnim dzieckiem (opiekę naprzemienną). Zdaniem skarżącego w 2015 r. spełnił on łącznie wszystkie warunki przewidziane do skorzystania z możliwości obliczenia podatku w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci zgodnie z art. 6 ust. 4 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.; dalej jako u.p.d.o.f.).

      Interpretacją indywidualną z 13 czerwca 2016 r., Minister Finansów uznał stanowisko skarżącego za nieprawidłowe, w związku z powyższym spór trafił do tut. Sądu.

     Wyrokiem z dnia 12 września 2017 r., w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 2835/16, Sąd uchylił zaskarżoną interpretację Ministra Finansów. Zdaniem Sądu wykładnia analizowanego przepisu, nie pozwala na ograniczenie statusu osoby samotnie wychowującej dzieci wyłącznie do jednego z rodziców, bowiem przepis wskazuje tylko, że rodzic chcący skorzystać z ulgi, musi "w roku podatkowym samotnie wychowywać dzieci". Ustawodawca, nowelizując ustawę od 1 stycznia 2011 r. (Dz. U z 2010 r. Nr 226, poz. 1478) uchylił ust. 5 art. 6 u.p.d.o.f., czym nie tylko zrezygnował z legalnej definicji pojęcia "osoby samotnie wychowującej dzieci", ale też nadając nowe brzmienie art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. określającemu kryteria uznania "osobę samotnie wychowującą dzieci" zrezygnował z wcześniejszego zapisu, że za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się "jednego z rodziców." Tym samym przyjął, że zamierzony zabieg ustawodawcy doprowadził do takiego stanu prawnego, w którym status osoby "samotnie wychowującej dzieci" od 1 stycznia 2011 r. może mieć każde z rodziców spełniających pozostałe kryteria określone w art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f.

     Zdaniem sądu nie można było też pominąć wykładni celowościowej i systemowej przy interpretacji przepisu dotyczącego ulgi podatkowej ustanowionej przez art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. Celem wprowadzenia ulgi było umożliwienie preferencyjnego rozliczenia podatkowego dla tych osób, które w roku podatkowym doświadczyły samotnej, samodzielnej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywania. Cel ten wpisuje się w idee polityki prorodzinnej Państwa, która na gruncie prawa podatkowego realizowana jest na wiele sposobów (m.in. odliczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych, zwolnienia podatkowe w podatku od spadków i darowizn). Co prawda wychowywanie dzieci w rodzinach niepełnych nie jest stanem pożądanym, jednak w zmieniających się realiach społecznych, należy uwzględnić szczególną ochronę i pomoc Państwa wobec takich rodzin, np. poprzez umożliwienie rodzicom samotnie wychowującym dzieci skorzystanie z ulgi podatkowej. Skoro samotnie wychowującą dziecko jest osoba, która w oznaczonym czasie sama zajmuje się dzieckiem i faktycznie wychowuje dziecko bez udziału drugiego z rodziców, to w sytuacji, gdy w stanie faktycznym opisanym we wniosku oboje rodzice sprawują opiekę nad dziećmi oddzielnie, w innym miejscu, każde w "swojej połowie" czasu w danym roku podatkowym – a więc "nie wspólnie", to skarżący może mieć prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wynikającego z art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f.

     Skoro podatnik z matką dziecka podzielili czas opieki i wychowywania dziecka po połowie i realizują oddzielnie te zadania, a przy tym każde z rodziców w swoim czasie samodzielnie wykonuje obowiązki wychowawcze, to art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. należy interpretować w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego, jaki został opisany przez skarżącego w niniejszej sprawie.
 

W dniu 09 listopada 2017 r., do tut. Sądu wpłynęła skarga kasacyjna Ministra Finansów od tego orzeczenia.
 

Sprawa jest przedmiotem zainteresowania medialnego.
 

http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9D7DAC2900

×
Dane jednostki:


Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
01-248 Warszawa, ul. Jana Kazimierza 10
NIP: 525-22-83-365
REGON: 015608709
Konto bankowe: 96 10101010 00781022 31000000

Rzecznik prasowy


tel. 22 553 79 01
e-mail: informacja@warszawa.wsa.gov.pl
01-248 Warszawa, ul. Jana Kazimierza 10
 

Wydziały Orzecznicze


I,II,IV,VII 01-248 Warszawa, ul. Jana Kazimierza 10
III            00-013 Warszawa, ul. Jasna 2/4
V, VI        00-696 Warszawa, ul. Jana Pankiewicza 4
Wydział Zamiejscowy VIII w Radomiu
26-600 Radom, ul. Juliusza Słowackiego 7

Informacja w sprawach


tel. 22 553 70 70
e-mail: informacja@warszawa.wsa.gov.pl