Komunikat w sprawie dotyczącej postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o odmowie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego

Strona archiwalna

      W sprawie ze skarg na postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 czerwca 2016 r. w przedmiocie odmowy powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego (sygn. akt II SA/Wa 1652/16), Sąd postanowieniem z 29 grudnia 2016 r. odrzucił skargę.

PDFII_SAWa_1652_16.pdf (278,29KB)

     W uzasadnieniu wskazał, że zaskarżone postanowienie nie podlega kognicji sądu administracyjnego, ponieważ kompetencja Prezydenta RP zarówno w zakresie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego jak i odmowy powołania jest specjalną prerogatywą Prezydenta RP jako głowy państwa. Jest to czynność niezawisła i dyskrecjonalna, która nie podlega kontroli sądu administracyjnego.

      Sąd nie znalazł postaw do odstąpienia od dotychczasowej linii orzeczniczej, według której powołanie obsady personalnej organów suwerena, jakim są organy wymiaru sprawiedliwości orzekające w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, nie jest wykonywaniem administracji publicznej. Sąd stwierdził, iż porządek prawny regulujący powyższą materię nie uległ zmianie. Konstytucyjne prerogatywy Prezydenta w zakresie powoływania sędziów kształtują się w ten sam sposób jak wówczas, gdy zostały poddane wielokrotnej kontroli NSA. Zmianie uległy natomiast uwarunkowania społeczno-polityczne, jednakże ten czynnik nie daje podstaw do odmiennej wykładni wskazanych w skardze przepisów prawa materialnego. Zdaniem Sądu, przyjęcie odmiennego stanowiska oznaczałoby ingerencję orzeczenia sądowego w zagwarantowane konstytucyjnie wyłączne uprawnienia Prezydenta RP.
W analogicznej sprawie postanowieniem z 30 grudnia 2016 r. wydanym w sprawie o sygn. akt  II SA/Wa 1675/16  Sąd odrzucił skargę.

PDFII_SAWA_1675_16_.pdf (312,36KB)

      W tutejszym sądzie były już przedmiotem rozpoznania sprawy dotyczące niepowołania przez Prezydenta do pełnienia urzędu na stanowisko sędziego. Odnotowano 22  takie sprawy (rozpoznawane w roku 2008 i 2011) sygn. akt II SA/Wa 1946/07, II SA/Wa 2138/07, II SA/Wa 2139/07, II SAB/Wa 136/07, II SA/Wa 64/08, II SAB/Wa 8/08, II SAB/Wa 15/08, II SAB/Wa 16/08, II SAB/Wa 17/08, II SAB/Wa 18/08, II SAB/Wa 20/08, II SAB/Wa 21/08, II SA/Wa 2065/10, II SA/Wa 2066/10, II SA/Wa 2067/10, II SA/Wa 2118/10, II SA/Wa 105/11, II SA/Wa 170/11, II SA/Wa 171/11, II SA/Wa 204/11, II SA/Wa 279/11 i II SA/Wa 283/11. We  wszystkich tych sprawach tutejszy Sąd postanowieniami wydanymi na posiedzeniach niejawnych odrzucił skargi. W  uzasadnieniach postanowień Sąd wskazywał, że skarga do sądu administracyjnego w tych sprawach jest niedopuszczalna, bowiem odmowa powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego należy do prerogatyw Prezydenta, który przy wykonywaniu tej kompetencji, nie pełni funkcji administracyjnej. W drodze aktu nominacji Prezydent, jako Głowa Państwa a nie jako organ administracji publicznej, w sposób urzędowy (oficjalny) nadaje i powierza sprawowanie władzy sądowniczej reprezentantowi (reprezentantom) wskazanemu przez Krajową Radę Sądownictwa.

      Postanowienia te, na skutek złożonych skarg kasacyjnych, były przedmiotem kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego (odpowiednio I OSK 1870/12, I OSK 1879/12, I OSK 1881/12, I OSK 1878/12, I OSK 1877/12, I OSK 1875/12, I OSK 1880/12, I OSK 1871/12, I OSK 1874/12, I OSK 1873/12, I OSK 1876/12, I OSK 1872/12, I OSK 1885/12, I OSK 1882/12, I OSK 1890/12, I OSK 1883/12, I OSK 1884/12, I OSK 1888/12, I OSK 1889/12, I OSK 1886/12, I OSK 1891/12 i I OSK 1887/12), który oddalił wniesione skargi kasacyjne. Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko Sądu I instancji wskazując, że  Prezydent w kwestii powoływania na urząd sędziego, realizuje kompetencje konstytucyjne. Nie można zatem twierdzić, iż wykonuje on czynności z zakresu administracji publicznej a co za tym idzie podlega kontroli sądu administracyjnego. Prezydent RP działa jako Głowa Państwa Polskiego, symbolizując majestat Państwa i   jego suwerenność. W pełni uznaniowa władza Państwa wykracza poza sfery działalności administracyjnej, nie jest wykonywaniem administracji publicznej. Nie podlega zatem kontroli sądu administracyjnego. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny wskazał na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt SK 37/08 w którym Trybunał stwierdził, że „…podstawą powoływania sędziów jest norma konstytucyjna, tj. art. 179 Konstytucji (…)” 

Wskazane wyżej postanowienia są opublikowane w bazie orzeczeń sądów administracyjnych dostępnej w Internecie pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

                             PRZEWODNICZĄCA
                              WYDZIAŁU INFORMACJI SĄDOWEJ
                             Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
                             w Warszawie

                              Sędzia WSA Joanna Kube